Czym objawia się seksoholizm? Leczenie terapeutyczne

Jakie zachowania wykazuje seksoholik? Leczenie seksoholizmu

Osoby uzależnione od seksu często nie zdają sobie sprawy z tego, że ich zachowania i potrzeby seksualne wykraczają poza kontrolowalne granice. W wielu przypadkach problem tłumaczony jest wysokim poziomem libido.

Nadmierne myślenie o seksie, trudności z kontrolowaniem zachowań seksualnych, częste zmienianie partnerów, ciągły brak poczucia spełnienia w tej sferze, nadmierna masturbacja, nadużywanie pornografii czy trudności w utrzymywaniu zdrowych relacji interpersonalnych z powodu ciągłych myśli o seksie to jedne z najczęstszych symptomów seksoholizmu. Terapia behawioralno-poznawcza pozwala pacjentom zaznajomić się z racjonalnymi schematami zachowań.

Dlaczego leczenie seksoholizmu jest tak ważne?

Nie można bagatelizować tego problemu. Pogłębiający seksoholizm może, oprócz degradacji psychicznej, doprowadzić do problemów z prawem. Seksoholik narusza w pewnym momencie ważne normy społeczne. Jego uzależnienie bywa również przyczyną szkód u innych osób. Seks wymaga odpowiedzialności i świadomości. Sfera popędliwości nie może dominować nad racjonalnym myśleniem i prowadzić do odrzucenia reguł normalnej koegzystencji społecznej.

Seksoholizm – terapia behawioralno-poznawcza

Istotą terapii behawioralno-poznawczej przy leczeniu seksoholizmu jest dotarcie do źródła problemu i podjęcie próby znalezienia ciągów przyczynowo-skutkowych między określonymi zachowaniami pacjenta. Prowadzone m.in w Ośrodku Terapii Uzależnień w Krakowie leczenie uzależnienia od pornografii poprzedzone jest rzetelną, specjalistyczną diagnozą psychologiczną. Dzięki szczerej rozmowie z pacjentem specjaliści są w stanie dopasować skuteczne, spersonalizowane techniki behawioralno-poznawcze.

Celem działalności profesjonalnych centrów terapeutycznych jest pomoc osobom zmagającym się z uzależnieniami w sposób kompetentny, profesjonalny, empatyczny i obiektywny. Należy pamiętać, że chęć podjęcia leczenia seksoholizmu to przejaw świadomości oraz dojrzałości emocjonalnej, a nie powód do wstydu.